Quid censes in Latino fore?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Cur id non ita fit? Idemne, quod iucunde? Conferam avum tuum Drusum cum C. Duo Reges: constructio interrete. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Immo sit sane nihil melius, inquam-nondum enim id quaero-, num propterea idem voluptas est, quod, ut ita dicam, indolentia?
Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
An hoc usque quaque, aliter in vita?
Quis enim redargueret?

Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a
Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere?

Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse
videtur a Stoicis propter oculorum dolorem.

At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Quae ista amicitia est? An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Minime vero istorum quidem, inquit. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Bork Id enim natura desiderat. Avaritiamne minuis? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Bork Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Facillimum id quidem est, inquam.

Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
Quocirca intellegi necesse est in ipsis rebus, quae discuntur et cognoscuntur, invitamenta inesse, quibus ad discendum cognoscendumque moveamur.

Certe non potest.: Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Bork: Cur deinde Metrodori liberos commendas?
Bork: Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.
Bork: Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?